De LGB-baan is een modelbaan van het grotere soort en wat zowel binnen als buitenshuis kan worden gebruikt en heeft een schaalgrootte van 1 op 22,5. De Duitse afkorting LGB staat voor Lehmann Gross Bahn of Lehman Garten Bahn dus een treinbaan die je gewoon in de tuin kan uitleggen en ook gewoon kan gebruiken als het sneeuwt, regent of de zon schijnt, waarbij de laatste natuurlijk de voorkeur geniet want 100% waterdicht zijn de treinen niet en je wilt niet riskeren dat er iets in het technische gedeelte gaat roesten of stuk gaat door vocht, want daar zijn veel treinen veel te duur voor.

Voordat in 2005 met het bouwen van de LGB treintafel konden worden begonnen moest er eerst veel werk worden verzet. Eerst moest de hoek in de kantine vrij worden gemaakt en opgeknapt.

De tafel is grotendeels opgebouwd uit rest materiaal, oa. is er een hoogslaper in verwerkt. Er is in het midden een service luik gemaakt waardoor er aan de achterkant van de baan ook nog gemakkelijk gewerkt kan worden. De tafel is zo stevig dat er makkelijk iemand op kan plaats nemen. Dit is bij het verleggen van de rails erg prettig.

We hebben besloten om zoveel mogelijk gebruik te maken van slanke wissels, om ook de grotere gelede locomotieven beter tot hun recht te laten komen. Dit had tot gevolg dat de buiten bochten niet meer standaard leverbaar zijn. Deze bochten zijn met een speciaal buig apparaat zelf gebogen. Dit apparaat hebben we aan moeten schaffen, wat een grote aderlating voor ons budget was. We hebben toch besloten om dit te doen omdat het ons een veel grotere vrijheid geeft bij het bouwen van de baan.

Het is de bedoeling de baan zo te maken dat er veel details zijn te bewonderen. Dit doen we omdat in deze schaal een uitgebreid sporenplan erg moeilijk te realiseren valt. Je zult namelijk altijd ruimtegebrek hebben. We hebben er dus gekozen om het sporen plan redelijk simpel te houden.

Vanaf 2012 is er begonnen om de modelbaan te voorzien van scenery om het geheel meer echt te laten lijken door er landschappen, tunnels huizen en 2 stations aan te leggen. Via een tandradbaan kan er zelfs naar een nog hoger gelegen 3e station worden gereden.

Ondertussen gaat de bouw en de aankleding gewoon door waardoor er hier en daar toch nog een extra stukje spoor wordt gelegd en de aankleding met de tijd steeds mooier wordt

Door Alex Zonneveld LGB baan Om met de auto het station van onze LGB baan te kunnen bereiken moest er een lange tunnel gebouwd worden. Voor een lange tunnel was geen plaats dus hebben wij gebruik gemaakt vaan een optische illusie. De tunnel is dubbel wandig uitgevoerd waarbij de binnenste wand taps toeloopt. Met een lichtje aan het einde van de tunnel lijkt de 40 centimeter lange tunnel zeker 2 meter lang.

Onlangs was er een rijdag met het thema trams. Diverse leden hadden hun schaal G trams meegenomen. Zie foto’s voor een impressie.

Rocrail draait inmiddels twee jaar stabiel. Alleen de PC begint weer kuren te vertonen en dit komt niet ten goede aan de bedrijfszekerheid. Op de site van Rocrail zijn wij de Raspberry Pi tegengekomen. Na wat inlezen en een paar handleidingen van internet kregen wij de Pi draaiend en Rocrail was daarna snel geïnstalleerd.

Dit kleine apparaatje is zonder geluid en stabiel.

Daarnaast hebben wij een productkey voor Rocrail gekocht wat ons veel meer mogelijkheden geeft. Wij hebben weer wat uit te zoeken.

De pola draaischuif was helaas al jaren stuk. Een stroomdraadje in een tandwiel was de oorzaak van een uitgebroken as. Bij Pola waren de reserve onderdelen op en daarmee leek alles niet meer te repareren.

Er is weken met de 3D-printer gewerkt aan het maken van een nieuwe draaischijf en aandrijving. Helaas was het resultaat niet goed genoeg. En dan heb je het opeens! Na een avondje praten en kijken schiet de oplossing zomaar binnen. Gewoon de bestaande motor vervangen voor een stappenmotor. Zo gezegd, zo gedaan.

Iedereen een kleine bijdrage en dan heb je een nieuwe aandrijving. De software wordt nog geschreven en er moet nog een sleepring gemaakt worden. En dan … Genieten en zoeken naar een nieuwe uitdaging.

De straten rond het toekomstig plein zijn gebouwd en het laatste tunnelportaal is gemaakt. Hierboven komt het stadhuis. De eerste proefplaatsing zag er veel belovend uit. Er was genoeg materiaal om het plein en de muur rondom het stadhuis te bouwen. Het stadhuis echter had veel te lang buiten gestaan. Er werd besloten om het stadhuis grondig te renoveren. Dus helemaal uit elkaar en opnieuw schilderen. Dat gaat een klus worden.

De landschapsbouwer heeft zich naar de ander kant van de baan verplaatst. Hij gaat de kale vlakte om toveren in een stad, twee tunnels en een stadhuis. Dit tunnelportaal is als eerste gebouwd en bepaalt meteen de hoogte en plaats voor de arcade bogen. Een eerste goede poging is gedaan om perrons te maken van 18 mm MDF met een toplaag van 3D geprinte stenen.

De besturingscomputer op de baan vertoont steeds meer keuren. Hij moet nodig vervangen worden. Gelukkig kunnen wij aan een vervangend exemplaar komen maar … Wat te doen met de besturingssoftware?  Rocrail lijkt aan al onze wensen te voldoen. Wij snappen nog niet precies hoe wij alles kunnen maken maar het schijnt te kunnen. Met de nieuwe PC besluiten wij in het diepe te springen en met Rocrail verder te gaan.

Onze baan bestond uit ovaal en een hondenbot. Via wissels konden wij tussen de twee banen wisselen. Het grote voordeel was dat wij tijdens het bouw steeds met 1 baan konden rijden terwijl er aan de andere baan gewerkt kon worden. Dit houdt het plezier in de hobby.

Maar tijdens opendagen en met digitaal rijden was deze opzet behoorlijk beperkt. Na lang nadenken was er maar 1 oplossing. De tafel doorzagen en een extra spoor aanleggen. Dit betekent twee hellingen maken van 5 meter onder een bestaande baan. Na maanden timmeren is het gelukt. Wij hebben nog steeds een ovaal en een hondenbot. En daar is een dubbel geklapte 8 voor terug gekomen. Een rondje rijden duurt nu 5:36.

Eindelijk het is af!! Na weken kromgelegen te hebben onder de baan kunnen wij door het schaduwstation rijden. Drie doorgaande sporen met ruimte voor 8 complete treinen. De wissels zijn aangesloten en de blokken gedetecteerd, nu kan het grote testrijden beginnen.

Wijze les voor de volgende keer, eerst het schaduwstation bouwen en dan pas het landschap er op.

Koploper stopte in april met support met betrekking tot protocol tussen PC en interface. Dit was slecht nieuws voor ons. Wij reden digitaal met dit fantastische programma dat tevens gratis is.

Via de website begrepen wij dat Koploper beperkt verder ontwikkeld wordt. Wij vroegen ons af hoe toekomstbestendig Koploper nog is. Dus werd er naar mogelijke andere programma’s gekeken. Itrain en Rocrail kwamen positief uit de bus.

Uit kostenoverweging hebben wij besloten om eerst eens te gaan spelen met Rocrail.

Eerst een test-baantje thuis, ovaaltje met inhaal spoor. En daarna hebben wij het ovaaltje op de clubbaan uitgezet.

Rijden doen wij nog steeds met Koploper en wij testen met Rocrail. Ondertussen proberen wij de baan te documenteren.